Slecht nieuws
Door: Esra
Blijf op de hoogte en volg Esra
11 Oktober 2009 | Peru, Cusco
Hallo allemaal,
Helaas heb ik dit keer slecht nieuws te melden.
Het begon op onze eerste vrije dag in Cusco, we dachten er lekker 2 dagen van te kunnen genieten, maar helaas is het anders gelopen. Ester voelde zich de avond ervoor al niet lekker, misselijk, duizelig en wilde het liefst gaan slapen. De volgende dag kwam ze de badkamer uitlopen met een positieve zwangerschapstest. We waren alle twee opgelucht nu we wisten waar die gevoelens vandaan kwamen, maar ongerust over alle medicijnen en hoogtes die ze heeft genomen. We wilde nog 1 dag wachten en nog een testje kopen om het zeker te weten. Geheel per toeval kwamen we laat in de morgen (want we hadden lekker rustig aan gedaan) onze reisleider tegen met zijn zwangere vriendin (zij woont in Cusco). Dit was voor Ester toch een reden om het te zeggen en toen is de bal gaan rollen. Pal achter ons hotel ligt een prive kliniek met een arts die gespecialiseerd is in zwangerschap en alles wat er mee te maken heeft. We zijn daar naartoe gegaan om haar bloed te laten testen en inderdaad ze bleek zwanger. Helaas was de vreugde van zeer korte duur, want het is hier schijnbaar normaal dat je meteen een echo krijgt (achteraf een groot geluk) Het bleek dat de baarmoeder leeg was, dus de vrucht zou zich elders bevinden en inderdaad, hij zat vast in de eileider. Geen goed teken..... want de vrucht was daar niet levensvatbaar en moest daar weg. We zijn die dag van ziekenhuis naar ziekenhuis gegaan om allerlei onderzoeken te doen. Haar bloed moest getest worden op een bepaalde waarde en als die hoog was zou ze geopereerd moeten worden. Was die waarde laag dan kon het met medicijnen worden afgedreven. Het waren een paar zeer spannende uren en ´s avonds mosten we terug voor de uitslag. Het was Ester niet gegund, want de waarde was veel te hoog en ze zou accuut worden geopereed. Erg emotioneel natuurlijk, want je bent in een vreemde omgeving in een vreemd ziekenhuis, nog nooit een operatie gehad en je familie ver weg. Wat afschuwelijk, want ik kon haar hier niet mee helpen. Ik mocht wel bij haar blijven m.u.v. de operatie natuurlijk, maar we kregen een 2 persoonskamer en daar was ik al blij mee. De dokter had gezegd dat de operatie een uurtje zou duren, maar dat uurtje werden 2,5 helse uren. Wachten, wachten, niemand die mij iets kon zeggen en ondertussen had ik al alle heilige schilderijtjes van het ziekenhuis gehad om haar mee te helpen hopen dat alles goed zou gaan. Eindelijk kwam de arts mij vertellen dat ze op dat moment stabiel was, maar dat ze veel bloed had verloren. Dan schrik je wel hoor!! Helaas hadden ze haar eileider door die bloeding niet kunnen redden en een deel ervan is weggenomen om het bloeden te stoppen. De kans op een zwangerschap in de toekomst is er nog steeds gelukkig. Ondertussen was het al na middernacht en eindelijk kwam ze de kamer op, gelukkig al bij en haar blik stelde me gerust. Helaas mocht ze nog niets drinken tot de volgende dag, want ze had een hele droge mond. Voor haar een zorg, maar ik hoopte dat ze goed de nacht doorkwam en dat ze stabiel bleef. Gelukkig gebeurde dat ook en beetjke bij beetje krabbelde ze weer wat op. Iedere dag een beetje beter en meer kunnen, gelukkig het ging de goede kant op! De arts kwam heel vaak kijken hoe het met haar ging, iets waar ze in Nederland nog een voorbeeld aan kunnen nemen! De zusters zijn ook heel vriendelijk en erg lief. 2 jongens van de groep zijn haar de volgende dag nog komen opzoeken met bloemen, fruit en wat lekkers!! Zo lief, deed haar goed. De bloemen staken iedereen de ogen uit die onze kamer op kwam lopen. Ze waren ook erg mooi. De vloer boenen doen ze hier al skieend met borstels aan hun schoenen gebonden haha net een schaatswedstrijd. Ook kwam er nog een vrouw bij haar aan het bed, zo lioef en aardig, knuffelen en vanalles aan het vertellen om er vervolgens achter te komen dat ze bij de verkeerde stond!! Wel lachen natuurlijk. Gelukkig mocht ze vandaag het ziekenhuis uit, want het kamertje werd wel heel erg klein na 3 dagen en ik mag niet klagen, maar mijn hele gestel is ook toe aan een normaal bed met een matras dat dikker is dan 5 cm en zacht kussen, want dat logeerbedje was niet al te comfortabel, maar goed waar hebben we het over. We zijn in ieder geval alle twee blij dat het ergste voorbij is en dat we weer in het hotel liggen. Het is natuurlijk een hoop geregel met de verzekering, maar we hopen zo snel mogelijk terug te kunnen vliegen naar Nederland. We houden jullie op de hoogte.
Tja zo zie je maar weer waar toeval toe kan leiden. Als we niet naar de dokter waren geweest was het vanzelf gesprongen en dan waren de gevolgen rampzalig geweest!!
Helaas heb ik dit keer slecht nieuws te melden.
Het begon op onze eerste vrije dag in Cusco, we dachten er lekker 2 dagen van te kunnen genieten, maar helaas is het anders gelopen. Ester voelde zich de avond ervoor al niet lekker, misselijk, duizelig en wilde het liefst gaan slapen. De volgende dag kwam ze de badkamer uitlopen met een positieve zwangerschapstest. We waren alle twee opgelucht nu we wisten waar die gevoelens vandaan kwamen, maar ongerust over alle medicijnen en hoogtes die ze heeft genomen. We wilde nog 1 dag wachten en nog een testje kopen om het zeker te weten. Geheel per toeval kwamen we laat in de morgen (want we hadden lekker rustig aan gedaan) onze reisleider tegen met zijn zwangere vriendin (zij woont in Cusco). Dit was voor Ester toch een reden om het te zeggen en toen is de bal gaan rollen. Pal achter ons hotel ligt een prive kliniek met een arts die gespecialiseerd is in zwangerschap en alles wat er mee te maken heeft. We zijn daar naartoe gegaan om haar bloed te laten testen en inderdaad ze bleek zwanger. Helaas was de vreugde van zeer korte duur, want het is hier schijnbaar normaal dat je meteen een echo krijgt (achteraf een groot geluk) Het bleek dat de baarmoeder leeg was, dus de vrucht zou zich elders bevinden en inderdaad, hij zat vast in de eileider. Geen goed teken..... want de vrucht was daar niet levensvatbaar en moest daar weg. We zijn die dag van ziekenhuis naar ziekenhuis gegaan om allerlei onderzoeken te doen. Haar bloed moest getest worden op een bepaalde waarde en als die hoog was zou ze geopereerd moeten worden. Was die waarde laag dan kon het met medicijnen worden afgedreven. Het waren een paar zeer spannende uren en ´s avonds mosten we terug voor de uitslag. Het was Ester niet gegund, want de waarde was veel te hoog en ze zou accuut worden geopereed. Erg emotioneel natuurlijk, want je bent in een vreemde omgeving in een vreemd ziekenhuis, nog nooit een operatie gehad en je familie ver weg. Wat afschuwelijk, want ik kon haar hier niet mee helpen. Ik mocht wel bij haar blijven m.u.v. de operatie natuurlijk, maar we kregen een 2 persoonskamer en daar was ik al blij mee. De dokter had gezegd dat de operatie een uurtje zou duren, maar dat uurtje werden 2,5 helse uren. Wachten, wachten, niemand die mij iets kon zeggen en ondertussen had ik al alle heilige schilderijtjes van het ziekenhuis gehad om haar mee te helpen hopen dat alles goed zou gaan. Eindelijk kwam de arts mij vertellen dat ze op dat moment stabiel was, maar dat ze veel bloed had verloren. Dan schrik je wel hoor!! Helaas hadden ze haar eileider door die bloeding niet kunnen redden en een deel ervan is weggenomen om het bloeden te stoppen. De kans op een zwangerschap in de toekomst is er nog steeds gelukkig. Ondertussen was het al na middernacht en eindelijk kwam ze de kamer op, gelukkig al bij en haar blik stelde me gerust. Helaas mocht ze nog niets drinken tot de volgende dag, want ze had een hele droge mond. Voor haar een zorg, maar ik hoopte dat ze goed de nacht doorkwam en dat ze stabiel bleef. Gelukkig gebeurde dat ook en beetjke bij beetje krabbelde ze weer wat op. Iedere dag een beetje beter en meer kunnen, gelukkig het ging de goede kant op! De arts kwam heel vaak kijken hoe het met haar ging, iets waar ze in Nederland nog een voorbeeld aan kunnen nemen! De zusters zijn ook heel vriendelijk en erg lief. 2 jongens van de groep zijn haar de volgende dag nog komen opzoeken met bloemen, fruit en wat lekkers!! Zo lief, deed haar goed. De bloemen staken iedereen de ogen uit die onze kamer op kwam lopen. Ze waren ook erg mooi. De vloer boenen doen ze hier al skieend met borstels aan hun schoenen gebonden haha net een schaatswedstrijd. Ook kwam er nog een vrouw bij haar aan het bed, zo lioef en aardig, knuffelen en vanalles aan het vertellen om er vervolgens achter te komen dat ze bij de verkeerde stond!! Wel lachen natuurlijk. Gelukkig mocht ze vandaag het ziekenhuis uit, want het kamertje werd wel heel erg klein na 3 dagen en ik mag niet klagen, maar mijn hele gestel is ook toe aan een normaal bed met een matras dat dikker is dan 5 cm en zacht kussen, want dat logeerbedje was niet al te comfortabel, maar goed waar hebben we het over. We zijn in ieder geval alle twee blij dat het ergste voorbij is en dat we weer in het hotel liggen. Het is natuurlijk een hoop geregel met de verzekering, maar we hopen zo snel mogelijk terug te kunnen vliegen naar Nederland. We houden jullie op de hoogte.
Tja zo zie je maar weer waar toeval toe kan leiden. Als we niet naar de dokter waren geweest was het vanzelf gesprongen en dan waren de gevolgen rampzalig geweest!!
-
11 Oktober 2009 - 21:47
Ester:
hallo allemaal ik zit weer even achter de pc, dus gaat echt al stukken beter en lieve Esra bedankt voor alle goede zorgen -
12 Oktober 2009 - 07:15
Angeliek:
Lieve esra en ester,
Wat zijn wij allemaal geschrokken. We mogen inderdaad dankbaar zijn dat het zo gelopen is en ze dus eigenlijk heel erg veel geluk heeft gehad. We kunnen niet wachten om jullie te omhelzen en esra: ontzettend bedankt voor je goede zorg voor ester, dat is voor ons een hele geruststelling dat je bij haar was. Hopelijk tot heel snel, Dikke x van angeliek en ook van rick en julie. -
12 Oktober 2009 - 10:05
Marja En Dion:
Lieve ester.
Het was inderdaad erg schrikken. Wat een pech ! We hopen dat je vlug opknapt en doe het vooral rustig aan. Sterkte en een spoedige beterschap.
En esra, heel lief dat je goed voor ester hebt gezorgd. xxxx-jes -
12 Oktober 2009 - 15:51
Marc:
Dag Ester,
het is wel even schrikken, zo`n verhaal! Maar ik ben blij om van jou zelf te horen dat het je alweer beter gaat; alles komt goed! Hopelijk kunnen jullie er toch nog een paar leuke dagen van maken; met zo`n lieve vriendin erbij zal jullie dat met zijn tweeen toch best nog wel lukken. Ik wens je in ieder geval een heel voorspoedig herstel!!
En Esra, heel veel liefs voor jou. (Voor jullie allebei natuurlijk!)
Marc -
12 Oktober 2009 - 17:11
Harie En Marij:
Hoi Ester en Esra,
Esra allereerst hardstikke lief hoe je voor onze lieve ester hebt gezorgd. Harie wil graag de reisverzekering weten (maatschappij, contactpersoon etc..Hij krijgt het idee dat jullie alles zelf moeten regelen en dat de resisoprganisatie en verzek. maatschappij weinig doen in deze noodsituatie.. Hij wil zelfs anwb alarm inschakelen. -
12 Oktober 2009 - 17:16
Marij En Harie:
En natuurlijk...een heel dikke knuffel van ons allemaal.
xxxjes Marij en Harie -
12 Oktober 2009 - 18:55
Judy:
nou ja de mijne staat er weer niet op...
ik heb zojuist gemaild.
xxx judy -
12 Oktober 2009 - 19:06
Mascha:
bah wat een toestand en verdriet en pech lieverds....
ester wat ben je sterk, ongelofelijk....
als je iemand van je familie daar wilt hebben en het gaat niet financieel, dan wil ik
jullie graag helpen xxxxxxx
pak je rust en we bidden -
12 Oktober 2009 - 19:41
Esra:
Lieve allemaal heel erg bedankt voor jullie medeleven! We hopen ook dat we spoedig naar huis kunnen en dat Ester haar familie en dierbaren weer om haar heen heeft. Harie en Marij het komt allemaal goed daar zorg ik wel voor!! X en hopelijk tot snel -
13 Oktober 2009 - 06:36
Petra:
Jeetje, wat een nieuws. Dat is schrikken. Ben zo blij dat het weer wat beter gaat.
Ik wens jullie alvast een goede terugreis en hoop dat alles goed komt met de verzekering etc. Maar het belangrijkste is dat jij je weer wat beter voelt Ester. Fijn dat Esra zo goed voor je gezorgd heeft!
Liefs, Petra -
13 Oktober 2009 - 09:22
Anouk:
Hé lieverds!
Het is vreselijk, maar idd misschien goed dat het daar allemaal gebeurd is.
Gelukkig dat er ook een aantal 'lach'momentjes erbij waren... Hopelijk krijgen jullie snel alles goed geregeld bij de verzekering!
Heel veel succes daar nog de laatste daagjes en probeer er maar nog een beetje van te genieten.
Esra je bent een schat!! En jij ook Ester!!
Ik kom snel een keer jullie kant op!!
Dikke kus en knuffel Anouk
-
13 Oktober 2009 - 17:24
Ester -Esra.:
Wat zijn jullie 2 dappere
meiden.Van het verhaal krijg je het koud. Maar de vriendschap en grote ondersteuning onderling gaan door het vuur.De warmte straalt dat uit.
Wij wensen jullie en allen om jullie heen veel kracht en sterkte toe.
Liefs van Marjo en Frans. -
13 Oktober 2009 - 19:17
Jeroen :
Ester en Esra,
Voor jullie beiden: veel sterkte ! Uit het telefoongesprek begreep ik dat het qua gezondheid nu gelukkig goed is en het even afwachten is wanneer jullie toestemming krijgen om terug te vliegen. Jammer dat de vakantie zo loopt, maar dat had niemand kunnen voorzien noch kunnen voorkomen. Veel beterschap en tot snel wederzien. -
14 Oktober 2009 - 07:42
Pascalle:
Hoi Esra,
Wat heftig allemaal.
Gelukkig dat alles toch nog redelijk goed is afgelopen. Ik duim voor jullie dat alles verder goed verloopt en dat je vriendin snel herstelt. Groetjes van Pascalle -
15 Oktober 2009 - 01:20
Ron:
Hallo dames, ik schrik van het nieuws dat ik hier lees. Ik begrijp in ieder geval dat Ester in goede handen is bij Esra. Heel fijn dat ze veel steun aan je heeft Esra. Gelukkig zie ik dat Ester alweer aan de betere kant is. Hopelijk gaat het snel nog beter, in ieder geval heel veel beterschap Ester en Esra, let nog maar goed op haar. Zoals je dat eigenlijk al doet :)
heel veel sterkte in ieder geval ook vanuit hier!!
Groetjes XX Ron -
15 Oktober 2009 - 11:21
Pascalle:
Hoi Esra,
Nog een leuk verhaaltje (kunnen jullie misschien wel gebruiken): nadat het horrorverhaal hier als een lopenend vuurtje is rondgegaan (wie zorgt daar toch voor???). Kwam het verhaal ook via Anja bij Yvette terecht, maar zoals meestal als het van mond op mond gaat, gaat het dan ook wel eens mis. Want Ester werd Esra en Yvette stond al op het punt je ziek te melden. Gelukkig dat ook zij het nog eens in de groep gooide, werd haar toen duidelijk dat het je vriendin betrof!!! Kom goed thuis samen en tot gauw!!! Dikke groet Pascalle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
