Groene aanslag

Cocabladeren, cocabladeren en nog eens cocabladeren, groen gekauwd zijn we! Maar moet zeggen het helpt wel tegen de kwaaltjes van de hoogteziekte. Inmiddels zijn wel beland in Cusco, maar voor het zover was: ´s ochtends vroeg vetrokken uit Arequipa, we zouden een hoge pas overgaan dus moesten we ons goed voorbereiden, veel water drinken, cocabladeren kauwen en suikersnoepjes eten. Maar ja veel water drinken op een 9 uur lange hobbelige weg, betekent veel naar de wc en ik kan je zeggen dat is echt een feest in de bus! Niet dus.maar goed wat moet dat moet he. Het uitzicht is echt magnifiek en de bergen hoog, maar het is heel anders dan de Alpen of de Dolomieten. Er zitten namelijk veel hoogvlaktes tussen en dan merk je niet dat je zo hoog zit. Ook ligt er weinig sneeuw op de toppen, terwijl de meeste bergen boven de 6000 meter liggen. We hebben echt geluk met het weer, het zonnetje schijnt, maar is verradelijk, want je verbrand heel snel. Ben al 3x van huid gewisseld, lijk wel een slang oh nee was net Gorbatov! Maar dan met witte vlekken, zag echt niet uit! Onderweg trouwens vele mooie Alpaca´s en Lama´s tegengekomen. Sommige hadden mooie felgekleurde pluimen aan hun oren wapperen. Is weer eens wat anders dan zo´n saai koeien label, maar hebben wel dezelfde functie. ´s Middags zijn we in een klein dorpje gaan lunchen en kregen als toetje nog een bruidspaar te zien dat aan kwam lopen. Hier wordt nog gulzig met rijst gestrooid. De bruidstaart werd ook gebracht in een bestofte vieze open truck, nou die zal wel smaken... Gelukkig had niemand echt last van de hoogte dus stelde de reisleider nog voor om als laatste nog even een wandeling te gaan maken. We hebben het niet gedaan, omdat je toch voelt dat je dichtbij de hoofdpijn grens zit en dat wilde we liever niet. Moet zeggen de reisleider regelt veel en is echt ok, dat geldt trouwens ook voor de groep! ´s avonds kwamen we aan in een klein dorpje genaamd Cabanaconde. Zeer armoedig, dus dan voel je je behoorlijk lullig als buitenlander in een ¨luxe¨hotel te zitten. Onze koeienstallen zien er nog beter uit dan hun huisjes. Het uitzicht vanaf onze kamer was echt prachtig, we lagen een beetje tegen een berg aan dus je had schitterd uitzicht. Het stikt hier in Peru trouwens van de straathonden, katten zijn er niet maar honden bij bosjes. Gelukkig heb ik nog geen een uitgemergeld exemplaar gezien, maar een goed leven hebben ze natuurlijk niet. De volgende dag kregen we een tour door de Colca Canyon met een lokale gids die geen uitknop had. Ook snapte ze helaas niets van onze hints en ging ongemoeid verder, jee wat irritant, maar goed we kwamen aan bij de plaats waar de Condors via de termiek naar boven zouden komen, maar helaas waren we niet de enige met dit idee vandaag... nee we zijn immers toeristen he. Maar volgens mij hadden we wel de beste plaats, want op een gegevn moment kwamen ze recht onder ons omhoog. Oh adembenemend! Zo mooi, wat zijn die vogels imposant, zo groot! We hebben er uiteindelijk 5 gezien. Daarna hebben we een mooie wandeling door de Canyon gemaakt. Op het ooie dooie, want je merkt bij iedere stap die je zet dat de lucht erg ijl is. Echt mooi is het hier! Na de wandeling een heerlijke lunch in het hotel waar we ´s avonds zoudenb overnachten. Na de lunch kregen we nog een schitterende wandeling met onderweg ruines die nog stamden van voor de Inca tijd. Bijzonder om te zien. Om even lekker bij te komen werden we ´s avonds getracteerd op een hot pool in het dorp. Een natuurlijke spa in de buitenlucht met heerlijk warm water. Alsof je in een groot warm bad stapt waar je een uur in mag dobberen, HEERLIJK! De volgende dag om 5.30 uur op om vervolgens een uurtje later te vertrekken voor weer een lange reisdag van Yanqua naar het Titicacameer. Moet zeggen het reizen hakt er wel in , de wegen zijn behoorlijk slecht en we moesten weer 2x een hoge pas over en als laatste nog dik 2,5 uur op de boot naar het schiereiland waar we bij gastgezinnen zouden overnachten. We waren onderweg nog een mooi meer tegenmgekomen met flamingo´s, echt bijzonder. Ja daar doe je het dan voor. Een maal bij het haventje aangekomen, krgen we nog de kans om wat spulletjes te kopen voor ons gastgezin waar we eineindelijk om 18:30 uur aankwamen. Inmiddels was het donker en het dorpje lag op een berg dus we moesten nog even behoorlijk klimmen. En opeens geheel onverwacht staat daar de man met de hamer.... tjonge opeens merk je weer dat je op bijna 4000 meter hoogte staat en dat de lucht best ijl is en de hobbels nog in je benen zitten, maar gelukkig na een nachtje slapen was het weer goed. Ons gastgezin is heel erg aardig en zorgen goed voor ons, Ester en ik slapen zelfs bij de burgemeester!! We zijn ´s middags met hem een rondje door het dorp gelopen, een heel klein dorpje met 150 inwoners en de oudse was 105, we zijn hem nog tegengekomen, wat een oud mensje, blind aan een oog en geen tand meer in de mond staan. Hij kreeg van de burgemeester wat cocabladeren en een scheutje pure alcohol. Daar moet je het dan mee doen.. Vanuit ons kamertje hebben we schitterend uitzicht over het meer en alweer schijnt het zonnetje, maar ze brand te veel om er in te blijven, dus lange mouwen en een sjaal om het hoofd. We zijn met een aantal mensen in het dorp gebleven, omdat de inspanning gewoon teveel is. De rest is namelijk een wandeling maken op een eiland. ´s avond kregen we allemaal gezamelijk een maal in het plaatselijk restaurantje dat gerund werd door de vrouw van de burgemeester, dus wij hadden weer geluk dat het naast de deur was. Je zou zeggen je word hier lui, maar het voelt aan alsof ik ieder dag de 10 km aan het lopen ben! Na het eten wachten er een verrassing en kwam elk gastgezin met hun klederdracht langs en iedereen moets zich kleden in hun klederdracht. Echt een plaatje om te zien en samen hebben we gedanst rond het kampvuur met de panfluit op de achtergrond. Een hele mooie ervaring!! We waren ze dan ook zeer dankbaar en jammer dat we de volgende dag weer weg moesten. Nog even langs een rieteilandje gevaren en dan weer een lange busreis naar Cusco waar we dus nu zitten. Bijna iedereen van de groep heeft al diarreen gehad, maar onze krasse knar natuurlijk niet, hoe is het mogelijk. Hij valt wel over iedere stoeptegen, maar goed dat moet hij dan maar voor lief nemen....

Heel veel groetjes voor iedereen en vinden het leuk jullie reacties te lezen!!! Pascalle ik had je al gemist ja... en Marc hoeveel cactussen wil je hebben? Ze hebben hier wat over!!
Hoe gaat het met Dieseltje? Geef hem een knuffel, mis m´n witte beer natuurlijk ook een beetje.

XX Es en Es