Één groot avontuur
Blijf op de hoogte en volg Esra
29 September 2014 | Madagascar, Ambalavao
De volgende ochtend zijn we weer vroeg vertrokken naar onze volgende slaapplaats Ambalavao. Onderweg zijn we in een klein dorpje gestopt waar veel ijzersmederijen zaten. We konden de straat aflopen en dan zou de bus ons aan het eind weer oppikken. Volgens mij heb ik samen met iemand uit de groep een afslag gemist, want toen we weer bij de bus waren hadden we nog niks gezien. Sven vond het wel even welletjes en was samen met een andere reisgenoot in de bus gebleven en toen we er aankwamen stond er een horde kinderen bij de bus. Ondertussen zag ik Sven al op en neer lopen in de bus en de kinderen maar lachen buiten. De toon was gezet en wij hebben er een feestje van gemaakt. Aangezien ik niet het hele dorp niet van speelgoed kon voorzien zijn we maar gaan zingen en stond binnen een mum van tijd iedereen ‘Hoofd, schouders, knie en teen’ te doen. En ook het bekende ‘Ik kom je pakken’ en aangezien je toch wel een echte vreemdeling bent, was het des te spannender. Ik geloof dat we ons zo wel een uur bezig hebben gehouden.
Naderhand zijn we verder gereden en kregen we na een tijd weer een heerlijke verrassing. Ik dacht dat ik droomde, maar toen ik het water uit Sven z’n mond zag lopen en zijn grote ogen zag, wist ik dat het echt was. Een heuse patisserie! Nou Lemmens was er niks bij. Wat hebben we gesmuld van ons heerlijke gebakje! Daar zullen we de rest van de vakantie op moeten teren...
Aan het eind van de middag arriveerden we weer bij ons hotel. Mooie sfeervolle omgeving (tot aan de omheining van het hotel). We zijn het dorp nog even ingelopen op zoek naar de zijdefabriek. Na lang lopen in de brandende hitte hadden we ze gevonden. We kregen met z’n tweeën een privé rondleiding en ik moet zeggen dat het erg interessant was. Het spinnewiel moet hier nog uitgevonden worden, maar het lukt ze toch een draad te rollen. Er waren een paar meisjes in een kamer mee bezig en de nieuwsgierigheid was wederzijds, want Sven zei dat ze de hele tijd aan het giebelen waren en naar z’n bergschoenen keken. Tja zo’n klompvoeten hadden ze natuurlijk nog nooit gezien, want meer dan slippers hebben ze hier niet. Helaas ook geen mooie zijden sjaals gekocht want die hadden meer weg van een ouderwetse witte dikke dweil!
Daarna hebben we het dorpje nog even verkend en de markt dit keer maar links laten liggen, want ik geloof dat ik m’n slippers dan 3 weken later nog zou ruiken! Dan toch maar terug naar het terrasje van het hotel...
De volgende dag stond ons weer een lange reisdag te wachten, maar we zouden eerst nog even de één na grootste Zeboe markt van Madagascar gaan verkennen. Ik dacht dat we in een western beland waren. Wat een drukte en wat een zeboes. Opeens kwam er een losgeslagen exemplaar met enorme hoorns op ons afrennen. We konden nog net aan de kant springen en in een reflex nam ik een oudere vrouw uit ons gezelschap mee die niet meer wist wat ze moest doen. Haar man had niks mee gekregen van het hele tafereel omdat hij alleen maar met z’n camera bezig was. Gelukkig hebben we er heel hard om kunnen lachen en we maken er nu nog steeds grapjes over als hij haar weer even alleen laat lopen.
Na nog een tussenstop met een wandeling door een prachtig stuk natuur waar veel ringstaartmaki’s leven, zijn we van de bus overgestapt op een grote 4 x 4 open truck die ons het laatste stuk naar Camp Catta zou brengen... Shaken nog stired! Het was overduidelijk dat we de hoofdweg verlaten hadden! Maar wat een mooie omgeving! Flinke rotspartijen en hoge bergen waar we op uitkeken. Het camp lag aan de voet van een 1900 meter hoge rots, met natuurlijke zwempoel. Wat wil een mens nog meer! Een koud biertje voor Sven! Echt genieten.
De volgende ochtend zijn we al om 6 uur vertrokken om een van de toppen te beklimmen. De groep wordt in drieën gesplitst. Één voor de vlakke wandeling, één voor de hoge rotswandeling en één voor de allerstijlste rots. Aangezien die laatste ongezekerd was hebben wij voor de 2e optie gekozen. Er waren toch nog twee diehards te vinden voor de stijlste rots. Nou onze wandeling was ook super! Niet gedacht dat ik nog de bergen in kon trekken, maar wat een uitzicht boven op de top!! Echt een beloning na een lange klim en gelukkig was het een beetje bewolkt zodat het niet te heet was. Om 15 uur waren we weer terug en was de verfrissende duik meer dan welkom! En uiteraard ging het avondmaal als zoete koek naar binnen. Wat zullen we lekker slapen vannacht....
Naderhand zijn we verder gereden en kregen we na een tijd weer een heerlijke verrassing. Ik dacht dat ik droomde, maar toen ik het water uit Sven z’n mond zag lopen en zijn grote ogen zag, wist ik dat het echt was. Een heuse patisserie! Nou Lemmens was er niks bij. Wat hebben we gesmuld van ons heerlijke gebakje! Daar zullen we de rest van de vakantie op moeten teren...
Aan het eind van de middag arriveerden we weer bij ons hotel. Mooie sfeervolle omgeving (tot aan de omheining van het hotel). We zijn het dorp nog even ingelopen op zoek naar de zijdefabriek. Na lang lopen in de brandende hitte hadden we ze gevonden. We kregen met z’n tweeën een privé rondleiding en ik moet zeggen dat het erg interessant was. Het spinnewiel moet hier nog uitgevonden worden, maar het lukt ze toch een draad te rollen. Er waren een paar meisjes in een kamer mee bezig en de nieuwsgierigheid was wederzijds, want Sven zei dat ze de hele tijd aan het giebelen waren en naar z’n bergschoenen keken. Tja zo’n klompvoeten hadden ze natuurlijk nog nooit gezien, want meer dan slippers hebben ze hier niet. Helaas ook geen mooie zijden sjaals gekocht want die hadden meer weg van een ouderwetse witte dikke dweil!
Daarna hebben we het dorpje nog even verkend en de markt dit keer maar links laten liggen, want ik geloof dat ik m’n slippers dan 3 weken later nog zou ruiken! Dan toch maar terug naar het terrasje van het hotel...
De volgende dag stond ons weer een lange reisdag te wachten, maar we zouden eerst nog even de één na grootste Zeboe markt van Madagascar gaan verkennen. Ik dacht dat we in een western beland waren. Wat een drukte en wat een zeboes. Opeens kwam er een losgeslagen exemplaar met enorme hoorns op ons afrennen. We konden nog net aan de kant springen en in een reflex nam ik een oudere vrouw uit ons gezelschap mee die niet meer wist wat ze moest doen. Haar man had niks mee gekregen van het hele tafereel omdat hij alleen maar met z’n camera bezig was. Gelukkig hebben we er heel hard om kunnen lachen en we maken er nu nog steeds grapjes over als hij haar weer even alleen laat lopen.
Na nog een tussenstop met een wandeling door een prachtig stuk natuur waar veel ringstaartmaki’s leven, zijn we van de bus overgestapt op een grote 4 x 4 open truck die ons het laatste stuk naar Camp Catta zou brengen... Shaken nog stired! Het was overduidelijk dat we de hoofdweg verlaten hadden! Maar wat een mooie omgeving! Flinke rotspartijen en hoge bergen waar we op uitkeken. Het camp lag aan de voet van een 1900 meter hoge rots, met natuurlijke zwempoel. Wat wil een mens nog meer! Een koud biertje voor Sven! Echt genieten.
De volgende ochtend zijn we al om 6 uur vertrokken om een van de toppen te beklimmen. De groep wordt in drieën gesplitst. Één voor de vlakke wandeling, één voor de hoge rotswandeling en één voor de allerstijlste rots. Aangezien die laatste ongezekerd was hebben wij voor de 2e optie gekozen. Er waren toch nog twee diehards te vinden voor de stijlste rots. Nou onze wandeling was ook super! Niet gedacht dat ik nog de bergen in kon trekken, maar wat een uitzicht boven op de top!! Echt een beloning na een lange klim en gelukkig was het een beetje bewolkt zodat het niet te heet was. Om 15 uur waren we weer terug en was de verfrissende duik meer dan welkom! En uiteraard ging het avondmaal als zoete koek naar binnen. Wat zullen we lekker slapen vannacht....
-
29 September 2014 - 13:47
Ester:
Super Esra, klinkt allemaal goed !!
ik mis alleen nog wat dieren in t verhaal.. ik dacht dat er nog meer dieren te zien zouden zien live?
Maar dat horen we thuis wel uitgebreid...
Amuseer jullie..
Liefs Es -
29 September 2014 - 20:13
Judy:
Hoi es, ik was al aan't wachten op een vervolg. Leuk weer wat te horen!
Ik begrijp dat je er niet veel lekkere zoetigheden vindt...ach dan ben je thuis afgekickt.
Of hadden jullie een voorraad gekocht??
We hebben hier ook een. Mooie zomerweek gehad in nota bene de herfst.
Ik ben met nlp begonnen dit weekend, erg leuk!
Komend weekend naar Parijs, hopelijk ook met mooi weer.
Ik wens jullie nog vele mooie ontdekkingen en een patisserie:-)
Liefs Judy en de rest -
29 September 2014 - 21:01
Ilse:
Hoi Esra en Sven,
Jammer van die langzame start van jullie reis, maar van wat ik allemaal lees, is dat allemaal goed gekomen.Ben benieuwd naar jullie foto's (leuke foto trouwens die je appte,waarop Esra een foto op haar camera aan de kinderen laat zien). Heel veel plezier en nieuwe avonturen.
groeten Ilse -
01 Oktober 2014 - 15:34
Nicole:
Hoi Es en Sven,
Die patisserie zou me ook zeer aanspreken :) jammie....... Ik word na het lezen van het nieuwe verslag nu nog nieuwsgieriger naar de foto's. Valt wel tegen dat jullie als echte sporters niet voor de zware wandeling hebben gekozen......sjonge, sjonge..... Je moet wel zorgen voor je conditie want die krijg je niet van in die bus te zitten.
Ik mis je trouwens heel erg op sporten dus kom maar snel terug :). Het is hartstikke saai met die muts. Jakki het lijkt wel bejaardengym.
Nog veel plzier.
Leefs Nciole
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
